Hindi ako maka-relate sa kwentuhan at tawanan ng dalawang magagandang dilag na sina Zenaida at Ara. Palibhasa napanood nila nitong huling weekend ang KimmyDora and the Temple of Kiyeme. Maghihintay na lang sana ako na may makitang naka-display na pirated dvd sa may footbridge na dinadaanan ko tuwing umuuwi at bibilhin ko.Subalit nanaig ang curiosity na mapanood ng mas maaga, habang mainit-init pa at maka-relate din kahit papaano sa kwentuhan at tawanan nila. Peer pressure ito!
Matapos ang isang makasaysayang magpapanggap na busy sa opisina kahapon, dumaan muna ako sa isang mall para manood ng sine. First time na mag-isa ako. At ayos din pala manood mag-isa. Dahil wala akong biniling popcorn, kaya naglalaway tuloy sa kinakaing popcorn ng dalawang babaeng nasa unahan na mas malakas pa sa akin kung bumuhakhak. Sa hirap ng buhay ngayon, gagastos pa ba ako para lang sa popcorn? Haha.
Maganda ang movie. Tumawa ako sa mga eksenang nakakatawa at pati na rin sa hindi nakakatawa. Magaling ang bida. Kering-keri ni Eugene Domingo kanyang ang mga roles. At higit sa lahat, bigatin ang mga extra.
Tumatak talaga sa aking isipan si Sang Kang Kang. Paano ba kasi, pangalan pa lang ay natatawa na ako. Sa hindi pa nakakapanood, panoorin n'yo na ang movie dahil kung hindi, mumultuhin kayo ni Sang Kang Kang!
Tuesday, June 26, 2012
Ayan na si Sang Kang Kang!
Friday, June 15, 2012
Holdap 'to!
Nais ko lang ibahagi ang kwento ng isang opismeyt na naholdap.
Ingats ingats po tayo.
Narito ang kanyang kwento....
Date happened: June 14, 2012
Time: Around 4:00 AM
Nakakuha ako ng taxi sa harap ng Harvest, The Fort. I felt relieved that time na ang nakuha kong taxi ay MGE, popular to be the safe taxi. Nung nasa Estrella na kami (whic is approx. 2 min ride from my office), nakaramdam na ako na parang may mali. Hindi ko mapara yung taxi kasi may kadiliman sa Estrella para magpababa. After 1-2 minutes, nakarating na kami ng Guadalupe. Gustong-gusto ko ng bumaba. Kaya naman tinawagan ko yung friend ko na kunwari bigla ko siyang imi-meet. Hindi na ako natakot ilabas yung phone ko kasi alam kong alam nung driver na may phone akong dala since bago ako sumakay, gamit ko yung phone ko pang-BBM sa isa kong team mate na mauuna na ako.
Napakabilis lang ng biyahe mula Guadalupe hanggang lampas nang kaunti sa Boni MRT Station since wala pang sasakyan sa EDSA ng 4AM. Sa tansya ko, halos magiisang minuto pa lamang nung kausap ko ang tinawagan kong kaibigan nang sabihin kong bababa na ako. Sabi ng driver sa akin,"Ah bababa ka na?" At dinaan niya sa papuntang Shaw tunnel/underpass kung saan private vehicles lang ang dumadaan (after ng tunnel labas ay Megamall na). Ngunit hindi kami nakarating ng Megamall dahil itinigil niya ang sasakyan sa gitna ng tunnel na malalim. Dito na niya ako tinutukan ng itak na sobrang laki.
Gamit ang kanyang malalaking mga braso, una niyang sinuguradong hindi ako makakagalaw dahil hawak-hawak na niya ang leeg ko. Sabi niya, "Putang ina mo, PAPATAYIN kita." Pag katapos niya itong sinabi, in-incline niya ang upuan na halos ako na ay nakahiga sabay kuha ng aking bag (leather postman bag, color black). Nasa loob ng bag ang wallet ko na may lamang pera, 2 ATM cards, 2 IDs, 2 Credit cards). Hinablot niya rin ang phone ko (Blackberry) na nasa linya pa ang kaibigan ko. Rinig na rinig lahat ng ginagawa sa akin ng kaibigan ko. Kinapa ng driver na holdupper ang lahat ng mga bulsa ko at kinuha pati na ang mga barya. Ang alam ko may 70+ ako sa bulsa (isang 50, isang 20 at ilang coins). Nagmamakaawa ako na bigyan ako kahit pang-bus lang pauwi. Pero hindi niya ginawa.
Nang makasiguro na siya na wala nang laman ang mga bulsa ko, sinabihan niya ako na, "Putang ina mo bumaba ka na. Wag mo akong titignan. Wag mo akong mumukaan." Bumaba ako sa gitna ng malalim na tunnel sa Shaw. Walang dumadaan doon kundi private vehicles kasi ang mga pampasaherong sasakyan ay sa itaas dumadaan. Nilakad ko paakyat hanggang makarating ako ng EDSA kung saan may mga bus na. Humingi ako ng tulong sa guard na malapit sa isang call center (Teleperformance) sa Shaw. Nagpatulong akong makahanap ng telepono para makatawag ako sa bahay. Salamat naman sa Diyos, nakauwi ako nang ligtas.
Ingats ingats po tayo.
Narito ang kanyang kwento....
Date happened: June 14, 2012
Time: Around 4:00 AM
Litratong kuha sa http://www.mylot.com/ |
Napakabilis lang ng biyahe mula Guadalupe hanggang lampas nang kaunti sa Boni MRT Station since wala pang sasakyan sa EDSA ng 4AM. Sa tansya ko, halos magiisang minuto pa lamang nung kausap ko ang tinawagan kong kaibigan nang sabihin kong bababa na ako. Sabi ng driver sa akin,"Ah bababa ka na?" At dinaan niya sa papuntang Shaw tunnel/underpass kung saan private vehicles lang ang dumadaan (after ng tunnel labas ay Megamall na). Ngunit hindi kami nakarating ng Megamall dahil itinigil niya ang sasakyan sa gitna ng tunnel na malalim. Dito na niya ako tinutukan ng itak na sobrang laki.
Gamit ang kanyang malalaking mga braso, una niyang sinuguradong hindi ako makakagalaw dahil hawak-hawak na niya ang leeg ko. Sabi niya, "Putang ina mo, PAPATAYIN kita." Pag katapos niya itong sinabi, in-incline niya ang upuan na halos ako na ay nakahiga sabay kuha ng aking bag (leather postman bag, color black). Nasa loob ng bag ang wallet ko na may lamang pera, 2 ATM cards, 2 IDs, 2 Credit cards). Hinablot niya rin ang phone ko (Blackberry) na nasa linya pa ang kaibigan ko. Rinig na rinig lahat ng ginagawa sa akin ng kaibigan ko. Kinapa ng driver na holdupper ang lahat ng mga bulsa ko at kinuha pati na ang mga barya. Ang alam ko may 70+ ako sa bulsa (isang 50, isang 20 at ilang coins). Nagmamakaawa ako na bigyan ako kahit pang-bus lang pauwi. Pero hindi niya ginawa.
Nang makasiguro na siya na wala nang laman ang mga bulsa ko, sinabihan niya ako na, "Putang ina mo bumaba ka na. Wag mo akong titignan. Wag mo akong mumukaan." Bumaba ako sa gitna ng malalim na tunnel sa Shaw. Walang dumadaan doon kundi private vehicles kasi ang mga pampasaherong sasakyan ay sa itaas dumadaan. Nilakad ko paakyat hanggang makarating ako ng EDSA kung saan may mga bus na. Humingi ako ng tulong sa guard na malapit sa isang call center (Teleperformance) sa Shaw. Nagpatulong akong makahanap ng telepono para makatawag ako sa bahay. Salamat naman sa Diyos, nakauwi ako nang ligtas.
Labels:
Balita,
Current Events,
opisina
Thursday, June 14, 2012
Saan Hahantong ang Tagpong ito?
Madilim. Mahangin sa labas. Nililipad ng hangin ang aking bangs, malaking tulong para hindi ito ma-stressed sa mga nangyayari sa ating bansa. Inaabangan ko siya sa may bintana sa dulo ng hallway, kanina pa at sa hindi maipaliwanag na dahilan. Hindi ito pag-ibig, 'wag kayong assuming!
May dumating. Iba ang dumating. Hindi ko kilala. Tumambay sa may bintana sa dulo ng hallway. Katabi ko. Magkatabing nakatayo. Nakatingin sa dilim. Parang nangangarap...at hinahanap ang inangking bituin sa langit.
Actually, hindi ako affected at wala akong pakialam sa naka-paa at kulot kong katabi. May maipagmamalaking ganda pa naman siya pero wala akong nararamdamang kabog. Walang spark. Wala talaga eh. Marahil hindi siya ang nakasaad sa kasulatan, dahil ayoko rin.
Sinimulan n'ya akong kausapin.
Siya: Kuya, ano'ng pangalan mo?
At may humabol pa sa eksena
Magulo ang marami. Umalis ako. Bumaba. Iniwan ang ika-limang palapag ng gusgusing building na 'yon. Bumili ng tinapay na ewan ko kung kasingsarap ko at Hans Pork and Beans na sigurado akong masarap na masarap. Naalala ko tuloy ang paper jam ng buhay ko. Kalungkot na iniwan ako. Naroon pa rin ang kirot. Baket di na lang pawiin ang hapdi sa aking puso?
May nagtext. Siya. Siya na nga.
Nasaan na? Palinga-linga ako. Hinagilap ang kanina pang hinihintay. Wala siya. Hindi naman halatang excited ako. Ilang saglit lang, nagpakita naman. Nakangiti. Assuming ako na kinilig nang makita ako. Ayiii. Bukad man sad atong atay bisag di-tinood.
Konting bolahan. Konting tapunan ng banat quotes. Konting harutan. Konting kilig moments. Konting katahimikan. Pakunte-kunte lang muna. At saan naman kaya hahantong ang tagpong ito?
May dumating. Iba ang dumating. Hindi ko kilala. Tumambay sa may bintana sa dulo ng hallway. Katabi ko. Magkatabing nakatayo. Nakatingin sa dilim. Parang nangangarap...at hinahanap ang inangking bituin sa langit.
Actually, hindi ako affected at wala akong pakialam sa naka-paa at kulot kong katabi. May maipagmamalaking ganda pa naman siya pero wala akong nararamdamang kabog. Walang spark. Wala talaga eh. Marahil hindi siya ang nakasaad sa kasulatan, dahil ayoko rin.
Sinimulan n'ya akong kausapin.
Siya: Kuya, ano'ng pangalan mo?
Ako: Ako si Elton. Siya naman daw si Jingjing.
Siya: Saan ka nagtatrabaho?
Ako: Sa tabi-tabi lang.
Ako: Sa tabi-tabi lang.
Siya: Sa tabi-tabi? Ano 'yun bumu-booking?
Siya ulit: Mga kapatid mo ba 'yung mga babae sa bahay?
Ako: Hindi lahat. Isa lang dun. Pinsan ko ang dalawa.
Siya ulit: Mga kapatid mo ba 'yung mga babae sa bahay?
Ako: Hindi lahat. Isa lang dun. Pinsan ko ang dalawa.
Siya: Pinsan mo ba si James?
Ako: Hindi. Kapatid ko.
May lumapit sa pwesto namin.
Ako: Hindi. Kapatid ko.
May lumapit sa pwesto namin.
...ang ale sa kalapit na apartment na nagtitinda ng RC cola
...ang batang lalake na makulit sakay ng kanyang malaking laruang broom broom
...ang batang babae na makulit din at laging tumatakbo sa hallway
...ang kulot na dalagita na singganda ng mga bituin sa langit
...ang batang babae na makulit din at laging tumatakbo sa hallway
...ang kulot na dalagita na singganda ng mga bituin sa langit
At may humabol pa sa eksena
...ang lalakeng mukhang mayabang, hindi naman kagwapuhan, hindi masyadong maganda ang katawan pero nakahubad at naka-boxer shorts lang na para bang ipinagyayabang ang kanyang....
Magulo ang marami. Umalis ako. Bumaba. Iniwan ang ika-limang palapag ng gusgusing building na 'yon. Bumili ng tinapay na ewan ko kung kasingsarap ko at Hans Pork and Beans na sigurado akong masarap na masarap. Naalala ko tuloy ang paper jam ng buhay ko. Kalungkot na iniwan ako. Naroon pa rin ang kirot. Baket di na lang pawiin ang hapdi sa aking puso?
May nagtext. Siya. Siya na nga.
Nasaan na? Palinga-linga ako. Hinagilap ang kanina pang hinihintay. Wala siya. Hindi naman halatang excited ako. Ilang saglit lang, nagpakita naman. Nakangiti. Assuming ako na kinilig nang makita ako. Ayiii. Bukad man sad atong atay bisag di-tinood.
Konting bolahan. Konting tapunan ng banat quotes. Konting harutan. Konting kilig moments. Konting katahimikan. Pakunte-kunte lang muna. At saan naman kaya hahantong ang tagpong ito?
Subscribe to:
Posts (Atom)